خودگویی چیست ؟ خودگویی و یا همان واگویه حالتی است که فرد احساس می کند شخصی درونش با او در حال مکالمه است. به عبارتی می توانیم بگوییم واگویه صدایی است که در درون افراد با آن ها گفت گو می کند. این حالت در واقع همان باورها، افکار آگاهانه و ناخودآگاه شماست که به صورت ندایی درونی با شما در حال مکالمه است. تاب آوری کودکان تحت تاثیر خودگویی مثبت است این ابزارساده ای است که کودکان میتوانند براحتی تمرین کرده و یاد بگیرند تاب آوری کودکان به این معنا نبوده که آنها هیچ مشکل و دردی را احساس نکنند همه ی ما در زندگی با چالش مواجه خواهیم شد .
به عنوان درمانگر، من این امتیاز را دارم که در مقابل افراد بنشینم تا آنها عمیق ترین افکار خود را با من در میان بگذارند، از جمله اینکه چگونه در مورد خود فکر می کنند.من ممکن است تحت تأثیر ماهیت حرفه ام باشم، اما متقاعد شده ام که اکثریت مردم با خودشان مهربان نیستند. هر بار که می شنوم مردم با خود به شیوه ای خشن و تحقیرآمیز صحبت می کنند، تلاش می کنم که نترسم. آنها حرف هایی مانند جملات زیر را به خود میگویند:
-
- مشکل من چیست؟
- من آدم احمقی هستم.
-
- من انسان شکست خورده ای هستم
مردم هرگز با حیوانات خانگی خود چنین صحبت نمی کنند، چه رسد به انسان دیگر. اما وقتی نوبت به خودشان میرسد، متفاوت میشود.نحوه صحبت با خود یا خودگویی بر درک شما از خودتان تأثیر می گذارد، که در نهایت بر احساس شما تأثیر می گذارد.
بنابراین ضروری است که مراقب نحوه صحبت با خود باشید. در این مطلب پنج مرحله برای بهبود خودگویی آورده شده است:
افزایش آگاهی
اولین قدم این است که فضای لازم را برای مشاهده گفتگوی درونی خود ایجاد کنید. ما اغلب با افکار خود در هم تنیده ایم و خود را بدون اینکه از آن آگاه باشیم سرزنش می کنیم.
اغلب مشاهده می کنم که افرادی در طول جلسات مشاوره با خود تند صحبت می کنند. وقتی این اتفاق میافتد، به آنها اطلاع میدهم و از آنها میپرسم که آیا متوجه این موضوع شدهاند یا خیر. آنها در اکثر موارد از کلمات تحقیرآمیز یا لحن تحقیرآمیزی که استفاده کرده اند بی اطلاع هستند. این مشاهده با شواهدی مطابقت دارد که نشان می دهد ضمیر ناخودآگاه اکثر افکار و زبان کلامی ما را کنترل می کند.
تامل برای مشاهده خود به روشی بدون قضاوت اولین قدم برای افزایش آگاهی است. تمرین تمرکز حواس می تواند به شما کمک کند تا از افکارتان و نحوه ارتباطتان با خودتان آگاه تر شوید.
ایفای نقش
هنگامی که میل شدیدی به سرزنش خود دارید، مکث کنید و این سوال را از خود بپرسید: “چگونه می توانم با عزیزی که تجربه مشابهی را تجربه می کند صحبت کنم؟”
خودتان را جای یکی از عزیزانتان بگذارید. شاید آنها در امتحان نمره ضعیفی کسب کردند یا نتوانستند ارتقاء شغلی کسب کنند. چگونه با آنها صحبت می کنید؟ آیا آنها را به شکلی تحقیر آمیز سرزنش می کنید یا حمایت می کنید و سعی می کنید آنها را ارتقا دهید؟
نحوه صحبت شما با یکی از عزیزانتان می تواند به عنوان طرحی برای نحوه صحبت کردن با خودتان باشد. اگر با خودتان سختتر از دیگران برخورد میکنید، چرا باید استاندارد دوگانهای را رعایت کنید؟
نحوه انتقاد کردن
اگر ما اغلب از انتقاد دوری می کنیم، می تواند ابزار مفیدی برای بهبود رفتار باشد. نکته کلیدی این است که بدانید چگونه انتقاد کنید.
بین خشن بودن با سخت گیری نسبت به خود تفاوت وجود دارد. تصدیق زمینه هایی برای بهبودی فردی و تلاش مداوم برای آنها سخت است. با این حال، چنین اقدامات سختی می تواند شما را به سمت تعالی سوق دهد.
از سوی دیگر، خشن بودن نسبت به خود، نوع دردناکی از خودتنبیهی است که در نهایت شما را نابود می کند. به عنوان یک فرد موفقیتمحور، ممکن است با این رویکرد کوبنده آشنا و حتی راحت باشید. با این حال، این به شما کمک نمی کند تا به سمت اهداف خود پیشرفت کنید.
پیروزی ها را جشن بگیرید
اگرچه انتقاد می تواند سازنده باشد، اما تنها یک رویکرد برای اصلاح رفتار است. روش دیگر این است که از خودتان تمجید کنید تا انگیزه و عملکرد خود را بهبود بخشید.
انتقاد از خود میتواند باعث ناراحتی شود. با این حال، اگر میخواهید از خود به خاطر کاستیهایتان انتقاد کنید، مطمئن شوید که درمقابل، برای پیروزیهایتان هم از خودتان تمجید میکنید.
برای ستایش خود نیازی به دستیابی به هیچ هدف بزرگی ندارید. انجام بهترین کار، به خصوص زمانی که بهترین احساس را ندارید، خود یک دستاورد است.
دیدگاه سالمی داشته باشید
ما به طرز وحشتناکی از کاستی های خود آگاه هستیم و به سرعت خود را به خاطر آنها تنبیه می کنیم. با این حال، ما نقاط قوت خود را نادیده می گیریم. این عدم تعادل ما را بیشتر مستعد شرم می کند تا لطف. به یاد داشته باشید که هیچ انسانی کامل نیست. بلکه ما موزاییکی از نقاط قوت و ضعف هستیم.
زندگی مجموعه ای از پیروزی ها و شکست هاست. زندگی شما بدون تجربه کردن نیش شکست کامل نمی شود.
شکست، اگرچه دردناک است، اما یک تجربه بشری است که به عنوان معلم نهایی عمل می کند. به احتمال زیاد به جای موفقیت هایتان، از شکست های خود یاد می گیرید و رشد می کنید.
به طور خلاصه، یک لحظه به نحوه صحبت خود با خودتان توجه کنید. شما می توانید به طور سازنده از خود انتقاد کنید بدون اینکه تند باشید. برای حفظ تعادل سالم، مقداری ستایش معنادار نیز نیاز است.